Hikaye

Cloris, uçsuz bucaksız bir ormanın derinliklerinde saklı, ücra bir köyde doğdu. Ailesi kendi kendine yeten bir hayat yaşıyordu; kendi yiyeceklerini yetiştiriyor, hayvan besliyor ve vahşi av hayvanları avlıyordu. Küçük yaşlardan itibaren, nesilden nesile aktarılan bir beceri olan yay ve ok kullanma eğitimi aldı. Hayat zordu, ancak ona dayanıklılık, disiplin ve doğanın dengesine karşı derin bir saygı öğretti.

Çocukken, Cloris zamanının çoğunu vahşi doğayı keşfederek geçirdi. Diğerleri eve yakın kalırken, o ormanın derinliklerine doğru ilerledi, hayvanları izledi, bitkileri gözlemledi ve arazinin ritmini öğrendi. Doğal içgüdüleri ve keskin gözü onu yetişkinliğe ulaşmadan çok önce sıra dışı bir avcıya dönüştürdü. Vahşi doğada sadece hayatta kalmadı — vahşi doğada gelişti.

Zamanla merakı kararlılığa dönüştü. Cloris hayatta kalma bilgisine daldı, ormancılık ve vahşi doğa teknikleri hakkında okudu. Derme çatma barınaklar inşa etmekten aletsiz ateş yakmaya kadar, şebekeden bağımsız yaşamanın her alanında ustalaşmaya çalıştı. Onun için, öz güven sadece bir beceri değildi — bir yaşam biçimiydi.

18 yaşındayken, Cloris kendi başına yola çıktı. Sadece yayı, okları ve birkaç temel eşyasıyla kendi yolunu çizmek için ormana girdi. İlk günler acımasızdı. Temiz su bulmakta zorlandı, yiyecek kıttı ve yalnızlığın sessizliği ruhunu sınadı. Ancak hazırlığı işe yaradı. İçgüdüleri keskinleşti, becerileri devreye girdi ve vahşi doğayı yuvasına çevirdi.

Şimdi, donmuş ve parçalanmış bir dünyada, Cloris bağımsızlığın ve hayatta kalmanın bir sembolü olarak duruyor. Güç veya tanınma için değil, kendi elleriyle inşa ettiği hayatı korumak için savaşıyor — ve en zorlu dünyalarda bile doğanın hala cesur ve hazırlıklı olanları ödüllendirdiğini kanıtlamak için.