Hikaye

Ling Xue, sınırın yaşayan bir efsanesidir; sınır bölgelerindeki hukukun üstünlüğüne meydan okumaya cesaret eden savaş ağalarına, yağmacılara ve haydutlara korku salan bir isimdir. Eski İmparatorluğun külleri arasında büyüyen, küçük yaştan itibaren gücün sadece bir erdem değil, bir zorunluluk olduğunu biliyordu. Diğerleri solgun unvanlara ve çöken geleneklere tutunurken, Ling Xue yolunu kılıç ve kanla çizdi, saf irade ve savaş meydanındaki dehasıyla yükseldi.

Eğitimi, disiplinin şandan önce geldiğine inanan askeri eğitmenlerin sıkı gözetimi altında tahta atıklarla başladı. Ancak Ling Xue disiplinli olmaktan öte bir şeydi; takıntılıydı. Arazi, hız ve sürpriz konusunda ustalaşmaya takıntılıydı. Daha büyük güçleri yan saldırılar ve arazi manipülasyonu yoluyla pusuya düşürme yeteneği ona taktiksel bir hayalet olarak ün kazandırdı. Gölgelerden saldırır, gecenin karanlığında düşman kamplarını dağıtır ve şafaktan önce ortadan kaybolurdu.

Eylemden çok teoriyi tercih eden birçok generalin aksine, Ling Xue doğaçlamanın gücüne inanıyordu. Katı oluşumlara veya yavaş hareket eden emirlere tahammülü yoktu. Demir Kartallar olarak bilinen askerleri, en cesur, çevik ve sadık savaşçılardan özenle seçilmiş, kaosa ölümcül bir verimlilikle yanıt vermek üzere eğitilmişlerdi. Gerilla tarzı saldırılarıyla kötü bir üne kavuştular, sanki hiçbir yerden çıkıp karşı saldırı oluşmadan önce geri çekiliyorlardı.

Korkutucu ününe rağmen, Ling Xue savaş alanının dışında şaşırtıcı derecede anonim kalıyor. Zırhının altında saray siyasetinden ve formalitelerden kaçınan bir kadın var. Antika bıçaklar toplamak veya geleneksel tatlı tarifleriyle deneyler yapmak gibi sessiz hobilerini çok az kişi biliyor — bu, sadece sertleşmiş savaşçıyı gören adamlarına neredeyse yabancı gelen bir yanı. Ancak bu ikilik, Ling Xue'yi bu kadar büyüleyici yapan şey. O, iki ucu olan bir bıçak — savaşta korkutucu ve barışta beklenmedik şekilde insan.

Ling Xue'nin en belirleyici anlarından biri diplomatik bir refakat görevi sırasında yaşandı. Bir sınır denetimi sırasında imparatorun genç yeğenini korumakla görevlendirilen Ling Xue, kendisini sayıca az ve devasa bir haydut ordusu tarafından pusuya düşürülmüş halde buldu. Çocuğun muhafızları panikledi. Ancak sakin ve hesapçı olan Ling Xue inisiyatifi ele geçirdi. Şaşırtıcı bir manevrayla, bir yan saldırı emri verdi ve düşman komutanını dakikalar içinde ele geçirdi. Tüm düşman kuvveti kargaşa içinde çöktü. O gün, sadece varisi kurtarmakla kalmadı; ulusal bir kahraman oldu.

Capitol onu eyalet generali olarak terfi ettirdi, ancak Ling Xue asla gücün değerlerini zayıflatmasına izin vermedi. Geçit törenlerini, madalyaları ve gösterişli mülkleri reddetti. Sadakati sahadaki askerlere ve sürekli işgal korkusuyla yaşayan sivillere kaldı. Sınır bölgelerini kaos tehdit ettiği her yerde, oradaydı — bir yönetici olarak değil, bir koruyucu olarak. Bayrağı, güvenliğin nadir olduğu bir dünyada güvenliğin sembolü haline geldi.

Birçok kişi onu zorluklarla dövülmüş bir savaş makinesi olarak görse de, Ling Xue'yi gerçekten tanıyanlar onun güç için değil, onu yetiştiren ulusun onurunu ve gücünü geri kazanmak için savaştığını anlar. Onun gözünde zafer bir taç değil, bir kalkandır — ünvanlarla değil, kurtardığı hayatlarla ve sonlandırdığı savaşlarla kazanılan bir şey.