Hikaye

"Dünya buza dönmüş olsa bile kimin umurunda? En azından yemek yiyenlerimiz cennete ulaşabilir!" — bu, bir zamanlar Sunfire Castle'ın ünlü Masterchef'i olan Patrick'nin ruhudur. Patrick, özellikle umutsuzluk zamanlarında, yemeğin ruhu yükseltme gücüne sahip olduğuna her zaman inanmıştır. Mutfak ustalığına adanmış bir ömürle, soyluları, başkanları ve sıradan insanları aynı şekilde memnun etmiş ve dünyanın gördüğü en iyi şeflerden biri olarak ün kazanmıştır.

Ancak Solaris Kraliyet Ailesi'nin düşüşü Patrick'nin bildiği dünyayı paramparça etti. Sunfire Castle'ın zengin mutfakları anılara indirgendi ve kraliyet kilerine erişim bir gecede ortadan kayboldu. Donmuş Şehirlerin kıtlığına uyum sağlamak zorunda kalan Patrick, kendini anında malzeme ararken ve tarifleri yeniden icat ederken buldu. Buna rağmen, birçok kişi hala onun yemeğinin eski dünyanın zarafetini ve yaratıcılığını yakaladığını iddia ediyor - kıyameti lezzeti bozulmadan atlatan gerçek bir mutfak sanatçısı.

Ancak Patrick'nin değeri mutfağın ötesine geçer. Yiyeceklerin kıt olduğu ve barınakların basıldığı bir dünyada, şefler bile dövüşmeyi öğrenmek zorundadır. Birçok kişinin şaşkınlığına rağmen, Patrick yetenekli bir savaşçı olduğunu kanıtladı - sadece bıçaklar hakkındaki derin bilgisi nedeniyle değil, aynı zamanda yüksek baskı altındaki bir mutfakta onlarca yıl boyunca kazandığı güç ve refleksler nedeniyle. Ocak arkasındaki yıllarca sezgisiyle keskinleşen savaş alanı içgüdüleri, hem yiyecekleri hem de arkadaşlarını birden fazla kez savunmasına yardımcı oldu.

Elbette, her yemek başarılı olmuyor — özellikle de alışılmadık malzemelerin ve hayatta kalma doğaçlamasının norm olduğu Şehirlerde. Patrick'nin yaratıcılığı bazen dahilik ile felaket arasında ince bir çizgide yürüyor. Mutfak deneyleri zaman zaman sadece tat tomurcuklarını değil, daha fazlasını şaşırttı ve onun yemeklerine aşina olanlar (Bahiti gibi) yeni yaratımlara eşit miktarda heyecan ve dikkatle yaklaşmayı öğrendiler.

Patrick'nin en belirleyici anlarından biri, Sunfire Kalesi'nin düşüşünden sonra, kendisi ve bir grup memur acımasız bir kar fırtınası sırasında mahsur kaldığında yaşandı. Azalan erzak ve moralle geçici bir barınakta mahsur kalan Patrick, grubu son yemekleri olabileceğine inandığı şeyle harekete geçirdi. Her şeyini o yemeğe döktü - sadece lezzet değil, sıcaklık, anı ve umut. Sonuç sadece besin değildi; soğumuş bir dünyada bir insanlık anıydı.

Mucizevi bir şekilde fırtına geçti ve grup hayatta kaldı, ertesi gün güvenliğe ulaştı. Ancak Patrick için en derin izi bırakan şey kaçışları değildi; her şey kaybedilmiş gibi göründüğünde teselli verme eylemiydi. Umutsuzluğun kıyısında sevgiyle hazırlanan o yemek, kariyerinin en gurur verici anı oldu. Patrick için yemek pişirmek hiçbir zaman sadece tatla ilgili olmadı. İnsanları bir araya getirmek, onlara kim olduklarını hatırlatmak ve hayatın, en soğuk zamanlarda bile, hala tadına varılabileceğini hatırlatmakla ilgiliydi.